Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη
Σήμερα έφυγε από την ζωή ένας μεγάλος πολίτης,
αγωνιστής και κυρίως ο κορυφαίος σύγχρονος θεωρητικός της ελληνικής
Αυτοδιοίκησης, Παναγιώτης Παπαγιάννης.
Για την διαδρομή του Παπαγιάννη στην πολιτική
ιστορία του αριστερού κινήματος είναι άλλοι πιο έγκυροι να μιλήσουν αλλά την
περιγράφει και ο ίδιος στα αυτοβιογραφικά του κείμενα. Νεαρός επονίτης από την
Μεσσήνη και μετά νεαρός φοιτητής της Νομικής γνώρισε την παρανομία, την φυλακή
και την εξορία αλλά και την κοινωνική και πολιτική καταξίωση μέσα από την
πρωτοπόρα πολιτική του διαδρομή στην Αυτοδιοίκηση όπου προδικτατορικά εκλέχθηκε
Δήμαρχος Χολαργού.
Για την συμβολή του στην Αυτοδιοίκηση μπορώ να
καταθέσω μία όσο γίνεται πιο αντικειμενική θέση. Ο Παναγιώτης Παπαγιάννης είναι
μία ξεχωριστή περίπτωση αυτοδιοικητικού
πολιτικού που επεδίωκε και κατόρθωνε να υπηρετεί και να αλληλοτροφοδοτεί την
θεωρία και την πράξη. Σε ένα θεσμικό και πολιτικό χώρο που η θεωρία ήταν πάντα
στο περιθώριο ο Παναγιώτης Παπαγιάννης κατόρθωσε να την αναδεικνύει, να την εμπλουτίζει,
να την δένει με την πράξη και να την καθιστά εργαλείο πολιτικής και θεσμικής
διαπαιδαγώγησης.
