Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη
Σήμερα έφυγε από την ζωή ένας μεγάλος πολίτης,
αγωνιστής και κυρίως ο κορυφαίος σύγχρονος θεωρητικός της ελληνικής
Αυτοδιοίκησης, Παναγιώτης Παπαγιάννης.
Για την διαδρομή του Παπαγιάννη στην πολιτική
ιστορία του αριστερού κινήματος είναι άλλοι πιο έγκυροι να μιλήσουν αλλά την
περιγράφει και ο ίδιος στα αυτοβιογραφικά του κείμενα. Νεαρός επονίτης από την
Μεσσήνη και μετά νεαρός φοιτητής της Νομικής γνώρισε την παρανομία, την φυλακή
και την εξορία αλλά και την κοινωνική και πολιτική καταξίωση μέσα από την
πρωτοπόρα πολιτική του διαδρομή στην Αυτοδιοίκηση όπου προδικτατορικά εκλέχθηκε
Δήμαρχος Χολαργού.
Για την συμβολή του στην Αυτοδιοίκηση μπορώ να
καταθέσω μία όσο γίνεται πιο αντικειμενική θέση. Ο Παναγιώτης Παπαγιάννης είναι
μία ξεχωριστή περίπτωση αυτοδιοικητικού
πολιτικού που επεδίωκε και κατόρθωνε να υπηρετεί και να αλληλοτροφοδοτεί την
θεωρία και την πράξη. Σε ένα θεσμικό και πολιτικό χώρο που η θεωρία ήταν πάντα
στο περιθώριο ο Παναγιώτης Παπαγιάννης κατόρθωσε να την αναδεικνύει, να την εμπλουτίζει,
να την δένει με την πράξη και να την καθιστά εργαλείο πολιτικής και θεσμικής
διαπαιδαγώγησης.
Ήταν εκείνος που έφερε στον κόσμο της ελληνικής
αυτοδιοίκησης τις θεωρητικές και επιχειρησιακές κατακτήσεις της ευρωπαϊκής
αυτοδιοίκησης. Το περιοδικό που ίδρυσε και διεύθυνε (Μαζί με τον Γιώργο
Αναστασέα και τον Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου) για τρεις περίπου δεκαετίες «ΤΟΠΙΚΗ
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ» υπήρξε η πιο σημαντική πηγή γνώσης και παραδείγματος
για την Αυτοδιοίκηση. Οι ιδέες και οι θεσμοί που πρόβαλε ο Παπαγιάννης, η
δημοκρατική διακυβέρνηση, η αναπτυξιακή λειτουργία, τα δικαιώματα της τοπικής
αυτονομίας μετά από λίγα χρόνια έμπαιναν στο θεσμικό πλαίσιο και την ζωή της Αυτοδιοίκησης.
Αυτός όμως ήταν ο πρωτοπόρος.
Μετά από το δικό του περιοδικό πρωτοστάτησε στην
έκδοση των ΤΕΤΡΑΔΙΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ενός επίσης σημαντικού περιοδικού που
εξέδιδε η Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων.
Είχα την μεγάλη τύχη να συνεργαστώ με τον Παναγιώτη
Παπαγιάννη για πάρα πολλά χρόνια. Από τα φοιτητικά μου χρόνια έως την εποχή που
εκλέχθηκα Δήμαρχος Αυλώνος Ευβοίας συμμετείχα ενεργά στις συντακτικές Επιτροπές
και των δύο προαναφερομένων περιοδικών ενώ υπογράψαμε και εκπονήσαμε από κοινού το βιβλίο
ΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, έκδοση της Τοπικής Ένωσης Δήμων και
Κοινοτήτων Αττικής και την μελέτη για την ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
που μας ανέθεσε η ΚΕΔΚΕ.
Ο Παναγιώτης Παπαγιάννης υπήρξε εκτός από σεβαστός
φίλος και συνεργάτης ο δάσκαλος στην Αυτοδιοίκηση και ένας από εκείνους που
κατεύθυναν τις σκέψεις, τις απόψεις και τελικά την συνολική μου θεώρηση για την
τοπική αυτοδιοίκηση. Θα είμαι πάντοτε ευγνώμων και τυχερός γιαυτή την
συνεργασία.
Η συμβολή του Παναγιώτη Παπαγιάννη στην προοδευτική
αυτοδιοικητική σκέψη δεν έχει έως σήμερα αποτελέσει αντικείμενο μελέτης και
ανάδειξης πορισμάτων. Σήμερα όμως αυτή η αναγκαιότητα δεν είναι μόνο μία οφειλή
σε έναν μεγάλο δάσκαλο αλλά και μία αναγκαιότητα για να ξαναβρεί τον δρόμο η θεωρία
της Αποκέντρωσης με Αυτοδιοίκηση, η θεωρία της πολυεπίπεδης δημοκρατικής
διακυβέρνησης που ο Παναγιώτης Παπαγιάννης υπηρέτησε και ανέδειξε με συνέπεια
και ενθουσιασμό, με αγωνιστικότητα και προοδευτικό πνεύμα.
Καλό Ταξίδι Παναγιώτη Παπαγιάννη, σε ευχαριστούμε
για όσα μας έμαθες, για όσα μας ενέπνευσες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου