Η αναθεώρηση του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων μπροστά σε δύο θεσμικά διακυβεύματα: Το Ευρωπαϊκό Σχέδιο και το Σύνταγμα
Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη
Η προωθούμενη αναθεώρηση του Εθνικού σχεδίου Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, το οποίο εγκρίθηκε μόλις το 2020 και μάλιστα προτού εφαρμοστεί καθώς δεν προσαρμόστηκε σε αυτό κανένα Περιφερειακό Σχέδιο, φέρνει στο προσκήνιο σοβαρά πολιτικά αλλά και θεσμικά διακυβεύματα τόσο για αυτή κάθε αυτή την διαχείριση των στερεών αποβλήτων αλλά και για την προστασία της διοικητικής αυτοτέλειας των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και της συνταγματικά προσδιορισμένης εξουσίας των Δήμων. Ειρήσθω εν παρόδω ότι εδώ γίνεται λόγος μόνο για τα αστικά στερεά απόβλητα, αυτά που διαχειρίζεται η Αυτοδιοίκηση, ήτοι για το 17,9% του συνόλου των Στερεών Αποβλήτων (στοιχεία 2018) και σε αυτά προστίθεται και το 0,4% που είναι οι ιλύες από τα αστικά λύματα. Όλα τα υπόλοιπα στερεά απόβλητα (82%) έτσι και αλλιώς δεν ανήκουν στην αρμοδιότητα της Αυτοδιοίκησης.