Του
Δημήτρη Ι. Κατσούλη
Η ενεργειακή φτώχεια ως
αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, της επικυριαρχίας των μεγάλων κερδοσκόπων
στην αγορά ενέργειας αλλά, τελευταία, και των συνεπειών του πολέμου της Ρωσίας
στην Ουκρανία έχει ενταθεί και
προβλέπεται ότι θα λάβει δραματικές διαστάσεις.
Οι επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης στην τοπική αυτοδιοίκηση και ιδίως στους Δήμους έχει διττό περιεχόμενο: αναφέρεται στην ενεργειακή φτωχοποίηση διαρκώς μεγαλύτερου μέρους της τοπικής κοινωνίας και καθιστά αναποτελεσματικά όποια, όντως αδύναμα, εργαλεία παρέμβασης είχε ο Δήμος. Αναφέρεται όμως και στην ραγδαία και, ίσως στο άμεσο μέλλον, ανεξέλεγκτη αύξηση του κόστους λειτουργίας των δημοτικών υποδομών και ιδίως των ενεργοβόρων υποδομών ύδρευσης και αποχέτευσης αλλά και των σχολικών μονάδων, των κοινωνικών δομών και της διοίκησης. Ήδη η αύξηση του κόστους των καυσίμων καθιστά δύσκολη την χρηματοδότηση της θέρμανσης στα Σχολεία και μόνο ο γρήγορος ερχομός της άνοιξης και η μεταβολή των καιρικών συνθηκών με συνακόλουθη την μείωση της χρήσης του δικτύου θέρμανσης μπορεί να σώσει την κατάσταση έως το φθινόπωρο. Μετά κανείς δεν ξέρει. Το ίδιο και για τις άλλες δομές κοινωνικής φροντίδας όπως οι παιδικοί και βρεφονηπιακού σταθμοί κ.ο.κ.
