ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΜΙΝΗΣ
Ομιλία στο Προοδευτικό Forum, Αναδημοσίευση από http://www.athensvoice.gr/
Το ερώτημα μοιάζει ρητορικό και η απάντηση
αυτονόητη. Ωστόσο, τριάμισι χρόνια στη δημαρχία της Αθήνας, αν για κάτι μπορώ
να σας διαβεβαιώσω είναι ότι τα αυτονόητα αποδεικνύονται και τα πιο δύσκολα.
Για να γίνω συγκεκριμένος.
Είναι προφανές ότι θέλουμε δήμους που να είναι υγιή
κύτταρα δημοκρατίας και δυναμικής ανάκαμψης από την κρίση. Είναι εξίσου
προφανές, για κάθε καλόπιστο πολίτη αυτού του τόπου, ότι, τα τελευταία χρόνια
της μεγάλης οικονομικής, κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης, οι δήμοι –οι
περισσότεροι πάντως– ήταν εκείνοι που κράτησαν τις πόλεις όρθιες. Στήριξαν
έμπρακτα τον πολίτη, κάνοντας προτεραιότητα την κοινωνική πολιτική και
αναζητώντας αποτελεσματικά λύσεις στα οξύτατα προβλήματά του, την ώρα που το
κεντρικό κράτος αδυνατούσε να ανταποκριθεί και οι κεντρικές κοινωνικές δομές
κατέρρεαν.
Όπως είναι εξίσου προφανές ότι, σε μια κρίσιμη
εποχή κατά την οποία απουσίαζε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης για έξοδο από
την κρίση, πολλοί δήμοι στρώθηκαν στη δουλειά και υιοθετώντας νέες αντιλήψεις,
μια διαφορετική πολιτική κουλτούρα, στόχευσαν σ’ ένα δικό τους σχέδιο
ανάκαμψης, παραγωγικό και λειτουργικό.
Αυτό πράξαμε και στον Δήμο Αθηναίων. Εξορθολογίσαμε
τη διοίκηση, νοικοκυρέψαμε τα οικονομικά, αναζητήσαμε εναλλακτικούς τρόπους
χρηματοδότησης, κάναμε προτεραιότητά μας τη διαφάνεια, βάλαμε με στοχευμένες
κινήσεις και πρωτοβουλίες τα θεμέλια για την ανάκαμψη της τοπικής οικονομίας,
σχεδιάσαμε παρεμβάσεις στο θέμα της απασχόλησης, επιδιώξαμε διευρυμένες και
λειτουργικές συμμαχίες.
Ανήκουμε σε εκείνους που πιστεύουν ότι οι δήμοι
πρέπει να λογοδοτούν στους δημότες και μόνον. Ότι η πλήρης και ανεμπόδιστη
πρόσβαση στα καίρια στοιχεία του δήμου από τον κάθε δημότη ισοδυναμεί με 100
ελεγκτικούς μηχανισμούς και άλλους τόσους ελεγκτές, καθώς είναι πλέον απόλυτα
σαφές ότι η πολυνομία και οι διαρκείς ελεγκτικοί μηχανισμοί στο μόνον που
οδηγούν είναι στην αδιαφάνεια. Πεποίθησή μας είναι ότι οι δήμοι πρέπει να
απαλλαγούν από την παράνοια του δαιδαλώδους γραφειοκρατικού μηχανισμού. Από
άχρηστα όργανα, ελεγκτικούς μηχανισμούς, περιττά διοικητικά βάρη.