Η ομιλία του Δημάρχου Χαλκιδέων Χρήστου Παγώνη στο Τακτικό Συνέδριο της ΚΕΔΕ


7-9 Μαίου 2015

Η πρόσφατη περιπέτεια με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου η οποία επέβαλε στους ΟΤΑ να καταθέσουν τα ταμειακά διαθέσιμα στην Τράπεζα της Ελλάδας χωρίς την προηγούμενη διαβούλευση και κυρίως την τήρηση διαδικασιών που κατοχυρώνουν την διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων και των Περιφερειών αποτελεί τελικά ακόμη μία κατάσταση περιστολής της τοπικής αυτονομίας κατά παράβαση του Συντάγματος και του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας. Έτσι το μέγα ζήτημα της θωράκισης της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας τίθεται ως κορωνίδα όλων των θεσμικών και πολιτικών θεμάτων που πρέπει να αντιμετωπίσουμε ως Αυτοδιοίκηση και δικαίως φαίνεται να μονοπωλεί και τις εργασίες του Συνεδρίου μας.
Νομίζω ότι είναι κοινός τόπος η διαπίστωση ότι οι πολιτικές που ασκήθηκαν την τελευταία πενταετία υπό το καθεστώς της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της οικονομικής επιτήρησης μετατόπισαν την Αυτοδιοίκηση στο περιθώριο, περιορίζοντας δραστικά την οικονομική της αυτοτέλεια, όχι μόνο με την παράνομη και αντισυνταγματική περικοπή των κεντρικών αυτοτελών πόρων αλλά και με την υποταγή της σε διαδικασίες ασφυκτικού οικονομικού και διαχειριστικού ελέγχου με την δημιουργία του ψευδεπίγραφου Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας. Η κατάργηση υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων, η μη υλοποίηση της συνταγματικής επιταγής για την μεταφορά των αναγκαίων πόρων για τις αρμοδιότητες που μεταφέρθηκαν με τον Καλλικράτη, όλα αυτά και άλλα πολλά έχουν καταστήσει την Αυτοδιοίκηση θεσμικά χειραγωγούμενη από το Κεντρικό Κράτος. Την ίδια στιγμή βέβαια που η Αυτοδιοίκηση με τις δικές της δυνάμεις και τις συνέργειες μέσα στις τοπικές κοινωνίες  διαμόρφωσε και λειτούργησε το δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας για να αντιμετωπίσει την φτωχοποίηση των τοπικών κοινωνιών, ιδίως στις πόλεις αλλά και σε όλη την επικράτεια. Την ίδια στιγμή που η Αυτοδιοίκηση στάθηκε όρθια κοντά στον πολίτη που συνεχίζει να την εμπιστεύεται σε αντίθεση με το Κεντρικό Κράτος.

Η πρόκληση του Μεταναστευτικού και ο ρόλος των Πόλεων


Άρθρο των δημάρχων  Παρισιού, Ρώμης και Αθήνας, Anne Hidalgo, Ignazio Marino και Γιώργου Καμίνη  για το μεταναστευτικό.

Παρόλο που οι δήμαρχοι στα μεγάλα ευρωπαϊκά αστικά κέντρα, δεν συμμετέχουν άμεσα, σε κεντρικό ή εθνικό επίπεδο, στη διαμόρφωση της μεταναστευτικής πολιτικής, εκείνοι είναι που συνήθως καλούνται να αντιμετωπίσουν τα κύματα μεταναστών στις πόλεις τους, δίχως παράλληλα να θέσουν σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή.
Όλοι μας γίναμε πρόσφατα μάρτυρες της τραγικής απώλειας εκατοντάδων ανθρώπων στα νερά της Μεσογείου. Περισσότεροι από 7000 μετανάστες έφτασαν σε ευρωπαϊκό έδαφος τις τελευταίες εβδομάδες. Η Ρώμη, η Αθήνα, το Παρίσι, όπως και πολλές παράκτιες περιοχές της Νότιας Ευρώπης, βρίσκονται στην παρούσα συγκυρία, αντιμέτωπες με ένα αυξανόμενο κύμα προσφύγων από τη Συρία, τη Λιβύη και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, θύματα αιματηρών ταραχών και πολιτικής αστάθειας.
Κάθε νέα τραγική κατάληξη, καθώς διαδοχικά κύματα παράνομων μεταναστών παλεύουν να διασχίσουν τα ευρωπαϊκά σύνορα, δίχως να υπολογίζουν κίνδυνο ή κόστος, υπενθυμίζει την δική μας ευθύνη απέναντι σε αυτούς τους άνδρες, τις γυναίκες και τα παιδιά που η μοναδική τους επιλογή, αν θέλουν να γλιτώσουν από τη φτώχεια και τον πόλεμο, είναι να φύγουν μακριά από τη χώρα τους.
Είναι ένα φαινόμενο που συνεπάγεται για τις πόλεις μας ισχυρές πιέσεις και θέτει μείζονα ζητήματα κοινωνικής ενσωμάτωσης. Ωστόσο, η αναγκαιότητα να αντιμετωπισθεί κρίνεται πλέον επιτακτική, καθώς η ανησυχία μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών αλλά και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ολοένα εντείνεται, ιδίως μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι από Γάλλους υπηκόους που είχαν ριζοσπαστικοποιηθεί ή τον σταθερά αυξανόμενο αριθμό Ευρωπαίων που κατατάσσονται στις τάξεις της διεθνούς Τζιχάντ. Άλλωστε κανέναν δεν εκπλήσσει ότι φωνές λαϊκισμού και εξτρεμισμού συσχετίζουν αυτές τις επιθέσεις όχι μόνον με την προφανή ανάγκη προστασίας από την τρομοκρατία αλλά και με την αναγκαιότητα ελέγχου των μεταναστευτικών ροών.
Βεβαίως, η διαφορετικότητα, ο γόνιμος συγκερασμός διαφορετικών πολιτισμών και κουλτούρας, αποτελούν συστατικές, αν όχι ιδρυτικές παραμέτρους των πόλεων μας καθώς και προϋποθέσεις συνεχούς εξέλιξης και ευημερίας. Στο μητροπολιτικό περιβάλλον των πόλεών μας ανέκαθεν ζούσαν και εργάζονταν άνθρωποι από διαφορετικές χώρες, που μιλούσαν διαφορετικές γλώσσες και είχαν διαφορετικές θρησκείες.

Για ποια Αυτοδιοίκηση… ο λόγος;

Άρθρο του Δημήτρη Κατσούλη

Ολοκληρώθηκαν χθες οι τριήμερες εργασίες του ετήσιου Συνεδρίου της ΚΕΔΕ στην Σιθωνία της Χαλκιδικής. Όπως κάθε Συνέδριο έτσι και αυτό αφήνει τον απόηχο της συγκυρίας που ζει η Αυτοδιοίκηση αλλά ταυτόχρονα δίνει και τον τόνο της πορείας του θεσμού στην σημερινή Ελλάδα.
Προσφάτως το θέμα της υποχρεωτικής μεταφοράς των ταμειακών διαθέσιμων των Δήμων στην τράπεζα της Ελλάδας αναδείχθηκε σε ζήτημα αιχμής. Αυτό όμως που θα μείνει είναι η Απόφαση του Συνεδρίου να μην αποφασίσει το ίδιο γιαυτό αλλά να παραπέμψει το θέμα στο Διοικητικό Συμβούλιο. Και μάλιστα με μία εμβόλιμη και εκτός διαδικασίας ψηφοφορία όπου περίπου το 45% των διαπιστευμένων συνέδρων φαίνεται ότι είχε εκδράμει στην πανέμορφη Χαλκιδική ή ήταν στο δρόμο της επιστροφής. Όταν το Συνέδριο δεν αποφασίζει το ίδιο για ένα τόσο σημαντικό – κατά την ηγεσία της ΚΕΔΕ- θέμα τότε ως προς τι όλες οι προηγούμενες αποφάσεις εκατοντάδων δημοτικών συμβουλίων που παρέπεμπαν στην αναμενόμενη Απόφαση του Συνεδρίου; Ή μήπως αποτελούσε κεντρικό ζήτημα η ασκούμενη ευρωπαϊκή και εθνική πολιτική για το μεταναστευτικό για να γίνει αντικείμενο αιχμής στο Συνέδριο, ή μήπως αποτελεί σχέδιο για την αυτοδιοίκηση η απλή απαρίθμηση επαναλαμβανόμενων δευτερευόντων αιτημάτων, όταν δεν υπάρχει στρατηγική για τα μείζονα;
Αλλά και το γενικότερο πλαίσιο της αντιπαράθεσης μεταξύ Κυβέρνησης και ΚΕΔΕ αποτυπώνει την προχωρημένη διολίσθηση στην απαξίωση και την κομματική χειραγώγηση της Αυτοδιοίκησης βρίσκοντας μοναδικό κοινό τόπο στην αντι-καλλικρατική ρητορική.
Η μεν Κυβέρνηση χωρίς σύγχρονο, ευρωπαϊκό αυτοδιοικητικό λόγο, παρά τις γενικόλογες προγραμματικές της διακηρύξεις για την δημοκρατική ανασυγκρότηση του θεσμού ζει περισσότερο την αγωνία της μειοψηφικής της παρουσίας στην Αυτοδιοίκηση και την αδυναμία της κομματικής  νομενκλατούρας να ξεφύγει από πρακτικές χειραγώγησης, αδυνατεί να αναζητήσει στις άλλοτε πρωτοπόρες ιδέες της ανανεωτικής αριστεράς, στον αυτοδιοικητικό λόγο και πνεύμα του Παναγιώτη Παπαγιάννη και του αείμνηστου Χρήστου Παλαιολόγου, το προγραμματικό στίγμα της σύγχρονης προοδευτικής ευρωπαϊκής αυτοδιοίκησης.
Η δε ΚΕΔΕ, συνεχίζοντας να αναπαράγει τον βερμπαλισμό της εσωτερικής προεκλογικής της διαδικασίας για δήθεν «ανατροπές» που  φαίνεται να εξαντλούνται έως το ξήλωμα  ότι, λιγότερο η περισσότερο, μεταρρυθμιστικού συνέβει στην προμνημονιακή περίοδο, χωρίς να έχει σαφή προγραμματικό ρόλο, φαντάζει περισσότερο από ποτέ δέσμια κομματικών και δυστυχώς εσωκομματικών σχεδιασμών των στελεχών της, απομακρύνεται από τους μεγάλους και σοβαρούς στόχους της ισχυρής και πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, της ανάκτησης του ευρωπαϊκού αυτοδιοικητικού κεκτημένου, της ουσιαστικής ανάκτησης της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας με και σύγχρονο προγραμματικό πλαίσιο.
Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, χρειάζεται μία νέα προσέγγιση του αυτοδιοικητικού κινήματος με σαφή προσανατολισμό στην συμπλήρωση, βελτίωση, και διόρθωση των προμνημονιακών μεταρρυθμίσεων, του Καλλικράτη συμπεριλαμβανομένου, στην αναζήτηση και προώθηση νέων μεταρρυθμιστικών τομών που ενισχύουν το αυτοδιοικητικό κεκτημένο, κατοχυρώνουν και διευρύνουν τα συνταγματικά όρια της τοπικής αυτονομίας και καθιστούν την αυτοδιοίκηση των Δήμων και των Περιφερειών βασικό πυλώνα της πολυεπίπεδης δημοκρατικής διακυβέρνησης της χώρας. Η αναζήτηση και η εφαρμογή διαδικασιών που εμπλουτίζουν την τοπική δημοκρατία και επαυξάνουν την αποτελεσματικότητα των αιρετών οργάνων και του ανθρώπινου δυναμικού της Αυτοδιοίκησης είναι το μεγάλο ζητούμενο, τουλάχιστον για όσους οραματίζονται ακόμη την προοδευτική δημοκρατική αναγέννηση της Αυτοδιοίκησης και της Ελλάδας.
Η τοπική δημοκρατία δεν είναι μία ωραία και ταυτόχρονα άδεια περιεχομένου λέξη. Έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο και είναι πεδίο άσκησης τόσο των αιρετών όσο και των ίδιων των πολιτών σε όλες τις εκφάνσεις της πολιτικής συμμετοχής, του ελέγχου και της λογοδοσίας. Είναι πεδίο εμπέδωσης και επαλήθευσης της χρηστής και διαφανούς διακυβέρνησης. Είναι το νέο πεδίο θεσμικών πρωτοβουλιών στο οποίο τόσο η Κυβέρνηση όσο και η Αυτοδιοίκηση πρέπει να τολμήσουν να συναντηθούν. Ενδοδημοτική αποκέντρωση, θεσμοί διαβούλευσης, διαδικασίες διαφάνειας, εκλογικό σύστημα, δημοκρατικά νομιμοποιημένο και αποτελεσματικό σύστημα διακυβέρνησης.
Οικονομική αυτοτέλεια και αυτοδυναμία ως αποτελέσματα δίκαιης και αποδοτικής φορολογικής αποκέντρωσης και  αποτελεσματικού συστήματος διασφάλισης των εσόδων με παράλληλη συγκρότηση συστήματος συνοχής για την άρση των ενδοπεριφερειακών και ενδοδημοτικών ανισοτήτων. Σε κάθε περίπτωση όμως κατοχυρώνοντας το κεκτημένο των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων του ν.3852/2010 χωρίς παρακρατήσεις, υπεξαιρέσεις και  δόλιες παραχαράξεις.
Πρόσβαση και συμμετοχή στις ευρωπαϊκές πολιτικές για την βιώσιμη και «έξυπνη» ανάπτυξη με την διαμόρφωση και την προώθηση νέων δημοτικών  και περιφερειακών πολιτικών που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής παράγοντας υγιή ιδιωτική και κοινωνική επιχειρηματικότητα, σταθερές θέσεις εργασίας, τοπικό πλούτο δίκαια διανεμημένο, που «κτίζουν» πόλεις και περιοχές που αξίζει να ζεις και να εργάζεσαι.  
Όλα αυτά είναι το διακύβευμα μίας νέας προοδευτικής προσέγγισης για την Αυτοδιοίκηση.
Όσο αυτή η προσέγγιση δεν αποκτά χώρο και δεν απλώνεται, δυστυχώς η Αυτοδιοίκηση θα συνεχίζει τον κατήφορο της απαξίωσης και οι μόνες ανατροπές που θα κατορθώνει θα είναι εκείνες των έστω και ατελών μεταρρυθμίσεων που παρέμειναν δραματικά ανολοκλήρωτες και ανεκπλήρωτες, δηλαδή μετά το «σημειωτόν» πολλά βήματα πίσω…..

Κorina Κreţu:Οι δήμοι να επικεντρωθούν σε επενδύσεις μικρής κλίμακας, ισχυρής εδαφικής συνοχής και εγκαίρως παραδοτέες

Κorina Κreţu: Επίτροπος αρμόδια για την Περιφερειακή Πολιτική

Απόλυτη προτεραιότητα, είναι, Ε.Ε. και Τοπική Αυτοδιοίκηση, να ενώσουν τις δυνάμεις τους, για την καλύτερη δυνατή χρήση των αναπτυξιακών προγραμμάτων προς όφελος της Ελλάδας,  τόνισε σε μήνυμά της, στην έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου της ΚΕΔΕ, η Επίτροπος αρμόδια για την Περιφερειακή Πολιτική Corina Creţu .
Αναφερόμενη στα 18 προγράμματα  πολιτικής συνοχής, που άνοιξαν το δρόμο για επενδύσεις ύψους περίπου 15 δισεκατομμυρίων ευρώ, είπε πως η κατανομή  θα ενισχύσει τις προσπάθειες της Ελλάδας να βγει από την κρίση, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να συμβάλλει στην τόνωση της ανάπτυξης
Η  νέα γενιά των προγραμμάτων, σημείωσε ακόμη, χρειάζεται  σοβαρή προσέγγιση, σαφή αναγνώριση των αναγκών, των στόχων και των αναμενόμενων αποτελεσμάτων.
Οι φορείς υλοποίησης των έργων πρέπει να είναι σε θέση να δικαιολογήσουν το ύψος των συνολικών κονδυλίων που χορηγούνται σε κάθε έργο, με βάση τα αναμενόμενα αποτελέσματα και τη συμβολή του στην επίτευξη των γενικών στόχων του κάθε προγράμματος.
Εύλογος στόχος για τους δήμους είναι,να επικεντρωθούν σε μικρής κλίμακας επενδύσεις, με ισχυρή εδαφική διάσταση, εγκαίρως παραδοτέες, οικονομικά αποδοτικές, με σκοπό την ενίσχυση της συνοχής και της ανάπτυξης και, ως εκ τούτου, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών .
Ταυτόχρονα οι συνέργειες μεταξύ των ταμείων, των προγραμμάτων και των θεσμών καθώς και η συνεργασία μεταξύ δήμων , εντός και εκτός Ελλάδος, μπορούν να οδηγήσουν σε καλύτερα στοχευμένες  παρεμβάσεις.
Η κα C. Cretu, είπε ακόμη ότι περιφέρειες και δήμοι μπορούν να επωφεληθούν περισσότερο από τα Ταμεία της Ε.Ε, βασίζοντας την επιλογή προγραμμάτων, στις ειδικευμένες έξυπνες περιφερειακές στρατηγικές, που προωθούν την περιφερειακή ανάπτυξη , υπολογίζοντας στα συγκριτικά πλεονεκτήματα τους.
Η Επίτροπος Περιφερειακής Πολιτικής, έκανε ειδική μνεία στον αποφασιστικό ρόλο των δήμων για την προώθηση των περιφερειακών συγκριτικών πλεονεκτημάτων, είτε από μόνοι τους είτε σε συνεργασία με άλλους δήμους ή τις αντίστοιχες περιφερειακές αρχές. Μπορούν να παίξουν ρόλο που θα διευκολύνει τις τοπικές επιχειρήσεις παρέχοντας τις δομές φιλοξενίας για το ξεκίνημά τους, αλλά επίσης να γίνουν πάροχοι και χρήστες των τοπικά παραγομένων αγαθών και υπηρεσιών (π.χ. ανάπτυξη των Τεχνολογιών Επικοινωνίας και Πληροφόρησης που παρέχονται προς τους πολίτες).
Η C. Cretu, αναφέρθηκε  και στις διαθέσιμες ευκαιρίες χρηματοδότησης από την περίοδο 2007-2013, σημειώνοντας ότι, οι δήμοι θα πρέπει να κάνουν το καλύτερο δυνατόν, προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι, τα προγράμματα για τα οποία είναι υπεύθυνοι ολοκληρώνονται και είναι λειτουργικά πριν το τέλος τους έτους, παραμένοντας σε επαφή με  τη διαχειριστική αρχή για να επιλύσουν εγκαίρως οποιοδήποτε πρόβλημα.
Ως  χαρακτηριστική περίπτωση μη έγκαιρης παράδοσης, ανέφερε αυτή της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, «τομέας στον οποίο η κατάσταση παραμένει ιδιαίτερα ανησυχητική». «Σε αντίθεση με την παρούσα κρίσιμη κατάσταση, πολιτικές αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν γρήγορα και κάθε παράγοντας θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του : περιορισμός του όγκου των αποβλήτων και βελτίωση των δυνατοτήτων ανακύκλωσης, σε συνάρτηση με την ΕΕ 2020, δεν περιλαμβάνει μονάχα την κατασκευή μονάδων επεξεργασίας, αλλά επιπλέον την προσεκτική διαμόρφωση επιβλεπόμενων προγραμμάτων ανακύκλωσης, συστηματικές εκστρατείες και ενεργή συμμετοχή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
Όπως και στα άλλα Κράτη Μέλη, τα στερεά απόβλητα θα πρέπει κατά βάση να αντιμετωπισθούν ως μία ευκαιρία για την προώθηση της ανάπτυξης και των θέσεων εργασίας».
Αναφερόμενη στην περιπλοκότητα του νομικού και διοικητικού πλαισίου που διέπει τα προγράμματα των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων,  είπε ότι είναι ένας κρίσιμος παράγοντας που μειώνει το δυναμικό ανάπτυξης της Ελλάδας. «Έχει ήδη ξεκινήσει μία διαδικασία απλοποίησης και κωδικοποίησης του, στην οποία οι δήμοι θα πρέπει να εμπλακούν ενεργά. Όταν εντοπίσετε προβλήματα ή βήματα που δείχνουν να μην έχουν χρησιμότητα, τότε καλείστε να ενημερώσετε σχετικά τους εκπροσώπους σας ή τις διαχειριστικές αρχές ή το Υπουργείο Οικονομίας και να κάνετε συγκεκριμένες προτάσεις για απλοποίηση.»
Ιδιαίτερη προσοχή, τέλος, συνέστησε στην απόδοση ασφαλούς οικονομικής διαχείρισης, στοιχείο που αποτελεί θεμέλιο λίθο στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Κοινωνικών Ταμείων. «Είναι ουσιώδες όπως η εθνική στρατηγική για την καταπολέμηση της απάτης μεταφραστεί σε συγκεκριμένα μέσα πρόληψης και εντοπισμού της απάτης στο επίπεδο των δημοτικών προγραμμάτων. Είναι επίσης σημαντικό για τους δήμους να συνεργάζονται με τις διαχειριστικές αρχές, καθώς και με τις περιφερειακές και εθνικές αρχές για να εξαλείψουν αυτό το φαινόμενο».


Σημαντικού περιεχομένου η Ομιλία του Γιώργου Καμίνη στο Συνέδριο της ΚΕΔΕ



Επισημαίνοντας ότι το Συνέδριο μπορεί και πρέπει να αποτελέσει το έναυσμα μιας δημιουργικής προσπάθειας - παρά τις δυσκολίες της πολυσύνθετης ιστορικής συγκυρίας εντός της οποίας πραγματοποιείται - ο Δήμαρχος Αθηναίων κάλεσε τον αυτοδιοικητικό κόσμο να υπερβεί τις δυσκολίες και να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις.
Να ενεργοποιηθεί στην κατεύθυνση του από κοινού σχεδιασμού μιας νέας αυτοδιοικητικής εποχής, με “πυξίδα” την ενίσχυση της Αποκέντρωσης βάσει των αρχών της εγγύτητας και της επικουρικότητας. «Η άμεση κινητοποίηση όλων μας μπορεί να αποτελέσει την απάντηση που αναζητά η Χώρα», επεσήμανε στους αυτοδιοικητικούς αιρετούς.
Όσον αφορά στη διασφάλιση και ενίσχυση της ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ αυτοτέλειας, ο κ. Καμίνης:
1)Παρουσίασε επεξεργασμένη πρόταση μετάβασης στη φορολογική αποκέντρωση, με τρία χαρακτηριστικά:
Τη μη επιπλέον φορολογική επιβάρυνση των πολιτών
•Την προηγούμενη οργάνωση και στελέχωση των τοπικών εισπρακτικών μηχανισμών και διαδικασιών
•Τη λήψη μέριμνας για τους Δήμους που θα βρίσκονται, λόγω αντικειμενικών συνθηκών, σε ασθενή θέση, με την ύπαρξη ενός ειδικού λογαριασμού, με κρατική συμμετοχή, που θα λειτουργεί προς εξισορρόπηση και σύγκλιση των ανισοτήτων ανά την Επικράτεια.
Η φορολογική αποκέντρωση, υπογράμμισε, δεν αποτελεί ένα ζήτημα απλά δημοσιονομικό, αλλά μεταρρύθμιση κατά μείζονα λόγο πολιτική, που θα αναβαθμίσει το ρόλο των αιρετών.
2)Έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην ενίσχυση της προσέλκυσης και απορρόφησης πόρων από ευρωπαϊκά και διεθνή προγράμματα, ως μόνη διέξοδο για την ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών
3)Εισηγήθηκε την αναγκαιότητα επανασχεδιασμού των δημοσιονομικών ρυθμίσεων, ώστε να αφήνουν το αναγκαίο περιθώριο εκδήλωσης αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και ανάληψης κατάλληλων δημοσιονομικών χειρισμών, που όχι μόνο δεν θα απαγορεύονται, αλλά θα επιβραβεύονται και θα δύνανται να λειτουργήσουν ως πιλοτικά παραδείγματα προς άλλους Δήμους.
Για την υποχρεωτική μεταφορά των ταμειακών διαθεσίμων στην ΤτΕ, ο κ. Καμίνης τόνισε:
Η πρόσφατη ρύθμιση περί μεταφοράς των ταμειακών διαθεσίμων στην Τράπεζα της Ελλάδας εντάσσεται ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο.  Μονομερώς, χωρίς διάλογο με τους φορείς της Τ.Α., προχώρησαν στη θέσπιση μιας διάταξης που καταλύει την οικονομική μας αυτοτέλεια, με το περιεχόμενό της να αποδεικνύει πλήρη άγνοια των βασικών ιδιαιτεροτήτων της αυτοδιοικητικής οικονομικής διαχείρισης.

Η Καταστατική θέση των αιρετών της Αυτοδιοίκησης. Από την απαξίωση στην ανάκτηση και την βελτίωση.

Δημήτρης Κατσούλης
 τέως Δήμαρχος Αυλώνος Ευβοίας, Δικηγόρος


Εισήγηση στην Ημερίδα που διοργάνωσε η ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΑΡΧΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ, την Δευτέρα 27 Απριλίου 2015 στην Αθήνα με θέμα: "Η Θέση του Αιρετού της Αυτοδιοίκησης – λειτουργικές και κοινωνικές διαστάσεις του Θεσμού"

1.Εισαγωγή: Βασικές παραδοχές
Για την προσέγγιση της καταστατικής θέσης των αιρετών είναι κρίσιμες οι παρακάτω παραδοχές:
α. Οι αιρετοί είναι φορείς πολιτικής εντολής
Η επιλογή των πολιτών που θα στελεχώσουν τα αιρετά όργανα ενσωματώνει και την πολιτική εντολή να ρυθμίζουν και να διευθύνουν τις δημόσιες υποθέσεις με κατεύθυνση την υλοποίηση της πολιτικής στοχοθεσίας που έθεσαν στην κρίση της τοπικής κοινωνίας. Τα αιρετά όργανα των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης προσδιορίζουν το τοπικό δημόσιο συμφέρον με κριτήριο το όφελος του πληθυσμού αξιολογώντας τα δεδομένα και τις συνθήκες που κάθε φορά διαμορφώνονται και αποφασίζουν ελεύθερα και κατά συνείδηση έχοντας την προσωπική ευθύνη ο καθένας να διερευνήσει και να καταλήξει στην επιλογή εκείνη που κατά την κρίση του ωφελεί την τοπική κοινωνία και υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον.
β. Οι αιρετοί δεν είναι «επαγγελματίες της πολιτικής»
Η πολιτική για κάποιους μπορεί να καταστεί και «οιωνεί επάγγελμα», υπό την έννοια της διαρκούς και μοναδικής απασχόλησης και της διαρκούς ανάληψης πολιτικών εντολών. Αλλά δεν είναι για όλους η πολιτική και κυρίως η ανάληψη αιρετού αξιώματος ισοδύναμη με την άσκηση επαγγέλματος. Αποτελεί μία παρένθεση στην επαγγελματική ζωή του πολίτη, ανεξάρτητα εάν αυτή η παρένθεση διαρκέσει για πολλές θητείες. Συνεπώς οι αιρετοί, της τοπικής αυτοδιοίκησης, δεν είναι «επαγγελματίες πολιτικοί» και δεν ασκούν την πολιτική ως επάγγελμα.
γ. Οι αιρετοί πρέπει να ασκούν χωρίς περιορισμούς και «βάρη» την αποστολή τους.
Ημη αποτίμηση της αξίας του χρόνου που διαθέτει ιδίως μάλιστα όταν αναγκάζεται να απωλέσει χρόνο και εισόδημα από την εργασία του για να αφιερωθεί στα καθήκοντα του αιρετού συνιστούν αρνητικούς παράγοντες και λειτουργούν ως εμπόδια που γίνονται «βάρη» και δυσχεραίνουν την αποστολή του.
δ. Διαρκής βελτίωση των ηγετικών δεξιοτήτων – πρόσβαση στην εξειδικευμένη γνώση.
Ο αιρετός χρειάζεται να έχει στη διάθεσή του πληθώρα πληροφοριών και γνώσεων πέραν ασφαλώς εκείνων που εμπεριέχονται στα δεδομένα της διοίκησης και τα οποία πρέπει να είναι πάντοτε στη διάθεσή του.Η πρόσβαση στη γνώση και την πληροφορία καθώς και η διάχυση των καλών πρακτικών σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο αποτελούν την αφετηρία για την βελτίωση των ηγετικών δεξιοτήτων του αιρετού.
ε. Νομική ευθύνη των αιρετών. Αρχές της χρηστής διακυβέρνησης, της λογοδοσίας και της κατοχύρωσης του δημοκρατικού κύρους των αιρετών
Το σύστημα ρυθμίσεων που αναφέρονται στην νομική ευθύνη και στην νομική προστασία των αιρετών καταστρώνεται και ένα σύστημα κρίσιμων υποχρεώσεων που απορρέουν ασφαλώς από την αρχή της νομιμότητας και του κράτους δικαίου αλλά συντελούν εφόσον τηρούνται απαρέγκλιτα στην ενίσχυση του δημοκρατικού τους κύρους, δηλαδή στην ενίσχυση του ρόλου τους και του νομικοπολιτικού τους status ως φορέων πολιτικής εντολής και λειτουργών του δημοκρατικού πολιτεύματος.