Πολλάκις κουτοπόνηρη η μεταχείριση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ως «υποζυγίου» των προβλημάτων υποχρηματοδότησης του ΕΣΥ

Άρθρο του Δημήτρη Κατσούλη

Νομικού, τέως Δημάρχου Αυλώνος Ευβοίας

Διάταξη με τίτλο «Κάλυψη εκτάκτων λειτουργικών αναγκών των Δημοσίων Δομών Υγείας από τους ΟΤΑ Α΄ και Β΄ Βαθμού και Νομικών Προσώπων αυτών» προτείνεται με υπουργική τροπολογία στο Σχέδιο Νόμου «Μέτρα για την επιτάχυνση του Κυβερνητικού Έργου και άλλες διατάξεις» το οποίο εισηγείται ο Υπουργός Υγείας. H τροπολογία κατατέθηκε την Παρασκευή, 12 Φεβρουαρίου 2016, το απόγευμα, στις 16.15μμ από τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Παναγιώτη Κουρουπλή ως πρώτο υπογράφοντα.

Με τη διάταξη αυτή παρέχεται η «δυνατότητα» στους Δήμους, τις Περιφέρειες και τα Νομικά τους Πρόσωπα να χρηματοδοτούν Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και άλλες δημόσιες δομές Υγείας ιδίως για « την κάλυψη άμεσων και απαραίτητων αναγκών για τη διασφάλιση της υγείας των πολιτών και ιδίως ιατρικό υλικό, ιατρικά μηχανήματα, τεχνικά έργα και επισκευές, ενεργειακές ανάγκες-καύσιμα.» Η σχετική απόφαση λαμβάνεται μετά από αίτημα του Διοικητή ή Προέδρου των Δομών Υγείας. Η Απόφαση λαμβάνεται από τον Δήμαρχο ή το Περιφερειάρχη ή τον Πρόεδρο του Δ.Σ. του Νομικού Προσώπου μετά από απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής και ως προς τα Νομικά Πρόσωπα με απόφαση του Προέδρου του Νομικού Προσώπου μετά από εισήγηση των οικονομικών του Υπηρεσιών. Η επιχορήγηση αυτή μάλιστα δεν υπόκεινται στον προληπτικό έλεγχο του Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Δικαίως τόσο η ΚΕΔΕ όσο και πολλοί αυτοδιοικητικοί εκφράζουν την αντίθεσή τους σε αυτή τη διάταξη. Οι λόγοι είναι αρκετοί και συγκεκριμένοι:

Πρώτον, θα πυροδοτήσει κύμα αιτημάτων χρηματοδότησης με την πίεση τοπικών κοινωνιών εφόσον οι ανάγκες στην υλικοτεχνική υποδομή των Δομών Υγείας καθώς και στον ιατρικό εξοπλισμό είναι τεράστιες λόγω της υποχρηματοδότησης του ΕΣΥ.

Δεύτερον, την τελευταία εξαετία οι πόροι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν συρρικνωθεί και οι Δήμοι και Περιφέρειες αδυνατούν να καλύψουν δικές τους ανάγκες για τις οποίες έχουν αρμοδιότητα. Με ποιους πόρους θα χρηματοδοτήσουν έκτακτες ανάγκες των Νοσοκομείων;

Τρίτον, εφόσον οι πόροι αυτοί θα προέλθουν από τον ισχνό προϋπολογισμό τους ως προς τι ορίζεται ειδική διαδικασία και μάλιστα κατά παρέκκλιση της κείμενης ήδη νομοθεσίας για την οικονομική λειτουργία των Δήμων και Περιφερειών; Για παράδειγμα πως η Απόφαση λαμβάνεται από τον Δήμαρχο ή τον Περιφερειάρχη όταν την ίδια στιγμή όλες οι επιχορηγήσεις (π.χ. σε συλλόγους ή άπορους δημότες κ.λ.π.) χορηγούνται με Απόφαση του οικείου Δημοτικού ή Περιφερειακού Συμβουλίου; Ως προς τι αυτή η παρέκκλιση;

Τέταρτον, για ποιόν λόγο καταστρώνεται παρέκκλιση από τον προληπτικό έλεγχο του Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου; Εάν η δαπάνη είναι κανονική και λειτουργική τι έχει να φοβηθεί ο νομοθέτης από τον προληπτικό έλεγχο που, ειρήσθω εν παρόδω, την καθιέρωσή του ζήτησε η ίδια η τοπική αυτοδιοίκηση; Εάν ο προληπτικός έλεγχος θεωρείται εμπόδιο τότε γιατί δεν καταργείται για όλα τα χρηματικά εντάλματα που εκδίδουν οι Δήμοι;

Πέμπτον, Γιατί δεν τίθενται σαφέστερες προϋποθέσεις όπως η προηγούμενη και εγγράφως αποδεδειγμένη αδυναμία του Υπουργείου Υγείας και του Κρατικού Προϋπολογισμού να καλύψουν τις αντίστοιχες κρίσιμες για την λειτουργία των δομών της Υγείας δαπάνες;

Έκτον, Από ποιο Κωδικό του Προϋπολογισμού τους Δήμοι και Περιφέρειες  θα πληρώσουν αυτές τις έκτακτες δαπάνες; Όταν μάλιστα η διαδικασία τροποποίησης του Προϋπολογισμού αλλά και η ανά τρίμηνο διαπίστωση της ισοσκέλισής του καθιστά χρονοβόρα και επισφαλή αυτού τους είδους την χρηματοδότηση;

Έβδομο, μήπως έχει πειστεί το Υπουργείο Υγείας από την εμπειρία του Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας κ. Πολλάκη ο οποίος ως Δήμαρχος από το βήμα Συνεδρίου της ΚΕΔΕ είχε, με ιδιαίτερη έπαρση, μιλήσει για το δεύτερο Ταμείο που είχε στο Δήμο του!!! και φαντάζονται ότι σε όλους τους Δήμους και τις Περιφέρειες συμβαίνει αυτό και ότι υπάρχουν άδηλοι πόροι και εξωθεσμικές διαδικασίες οικονομικής διαχείρισης;

Όλα αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.

Σε κάθε περίπτωση όμως η συγκεκριμένη προτεινόμενη διάταξη πέραν όλων των άλλων εφόσον δεν συνοδεύεται από μεταφορά αρμοδιότητας και ανάλογη μεταφορά πόρων είναι ευθέως αντίθετη στο άρθρο 102, παρ. 5 του Συντάγματος.

Αποτελεί επίσης μία ευθέως κουτοπόνηρη κίνηση σε βάρος της πολιτικής αυτονομίας της Τοπικής αυτοδιοίκησης στην οποία επιχειρεί να μεταφέρει την αδυναμία του κεντρικού κράτους να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις ανάγκες λειτουργίας των Δομών Υγείας ενώ παράλληλα απομυζά τους πόρους που οι τοπικές κοινωνίες, με την διαρκώς αυξανόμενη φορολογική και εισφορολογική λαίλαπα έχουν δώσει στον κρατικό κορβανά και για την Υγεία.

Το ελάχιστο που μπορεί να γίνει είναι η απόσυρση αυτής της επαίσχυντης τροπολογίας. Αν θέλει το κεντρικό Κράτος να μεταφέρει αρμοδιότητες για την πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια Υγεία στην τοπική αυτοδιοίκηση αυτό να το κάνει σύμφωνα με το Σύνταγμα, δηλαδή να μεταφέρει ταυτόχρονα την αρμοδιότητα και τους αντίστοιχους πόρους αφαιρώντας τους από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και μεταφέροντάς τους στους Προϋπολογισμούς των Δήμων και Περιφερειών. Καθαρές Αποφάσεις!!!