Κινητικότητα χωρίς αποκέντρωση!!!

Επίκαιρο Σχόλιο

Το νομοσχέδιο για την κινητικότητα των υπαλλήλων των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης βασίζεται σε επιλογές, παραδοχές αλλά και εμμονές που δεν ανταποκρίνονται στην αναγκαιότητα της ανασυγκρότησης του Κράτους και της βελτίωσης των αποδόσεων της Δημόσιας Διοίκησης.

Πριν από την κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων και σε άμεση σχέση με αυτήν είναι μία σειρά από βασικές πολιτικές επιλογές στρατηγικής σημασίας που συνδέονται με την οργάνωση και την υποστήριξη της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης.

Κορυφαία αφετηρία είναι η ανακατανομή των αρμοδιοτήτων και της εξουσίας μεταξύ κεντρικού Κράτους, Περιφερειών και Δήμων. Η ανακατανομή των αρμοδιοτήτων σε συνδυασμό με την αξιολόγηση των δομών υπό το πρίσμα αυτής της ανακατανομής καθορίζουν σε τελική ανάλυση την ανάγκη των Περιφερειών, των Δήμων και του περιορισμένου στον επιτελικό ρόλου του Κράτους σε ανθρώπινο δυναμικό. Αφού οι ανάγκες αυτές προσδιοριστούν έρχεται εν συνεχεία ο νομοθέτης και καταστρώνει την κινητικότητα του προσωπικού με προφανή κατεύθυνση τη στελέχωση των περιφερειακών και δημοτικών υπηρεσιών έτσι ώστε να ασκηθούν οι αρμοδιότητες. Η εθελοντική κινητικότητα σε αυτή την περίπτωση μπορεί να είναι ένα πρώτο στάδιο αλλά δεν εξαντλείται σε αυτή η μεταφορά  και του προσωπικού στους αποκεντρωμένους φορείς των νέων αρμοδιοτήτων.

Αυτή είναι η Μεταρρύθμιση – Μητέρα όλων των υπολοίπων. Επιτελικό Κράτος, ολιγάριθμα και ολιγομελή – από άποψη στελεχών- Υπουργεία με προσωπικό διαβαθμισμένο κατάλληλο για την άσκηση της επιτελικής λειτουργίας και μεταφορά αρμοδιοτήτων πόρων και προσωπικού στους Δήμους και στις Περιφέρειες. Αυτή η μεταρρύθμιση γκρεμίζει βέβαια την  Γραφειοκρατική κάστα του «Κράτους των Αθηνών» αλλά όποιος έχει το όραμα και τα κότσια να αλλάξει το Κράτος, να οικοδομήσει μία Δημοκρατική Πολυεπίπεδη Πολιτεία το τολμά, αλλιώς τίποτε σε αλλάζει, όλα μένουν τα ίδια.

Ο νομοσχέδιο για την  κινητικότητα δεν κινείται συνεπώς σε αυτή την κατεύθυνση. Ίσως να κινείται και αντιστρόφως, να ενισχύσει τον συγκεντρωτισμό διαμέσου της αποδυνάμωσης των Δήμων και των Περιφερειών που υποτίθεται ότι θα λάβουν νέες αρμοδιότητες ενώ θα έχουν αποψιλωθεί από προσωπικό για να τις ασκήσουν. Γιατί να μην φαντάζεται κανείς ότι θα φύγουν οι Υπάλληλοι των Υπουργείων από την Αθήνα για να στελεχώσουν τις Περιφέρειες και τους Δήμους παρά μόνο όταν ο νόμος τους επιβάλλει να διαλέξουν την αποκέντρωση ή την απώλεια της εργασίας.

Εν κατακλείδι, ριζική αποκέντρωση του Κράτους προς τις Περιφέρειες και τους Δήμους, αξιολόγηση δομών και υποχρεωτική μετακίνηση των υπαλλήλων από τα Υπουργεία στους Δήμους και τις Περιφέρειες. Όλα τα άλλα είναι ανακύκλωση του αναποτελεσματικού και αντιπαραγωγικού αλλά και προπάντων συγκεντρωτικού Κράτους το οποίο διαρκώς γίνεται πιο συγκεντρωτικό.

Δημήτρης Κατσούλης