Λάμπρος Μίχος: Ένα ρωμαλέο Αυτοδιοικητικό Κίνημα απαιτούν οι καιροί.

Χαιρετισμός στην Ημερίδα «Τολμηρή Αποκέντρωση Ισχυρή Αυτοδιοίκηση. Αθήνα 5 Μαίου 2017 (Διοργάνωση: Δίκτυο Αυτοδιοίκησης Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών )

Πρώτα να εκφράσω πριν από όλα τη χαρά για την συμμετοχή σας , όσους βοήθησαν να πετύχει, ιδίως τους εισηγητές που πολύ πρόθυμα ανταποκρίθηκαν και εξαιρετικά τον Πρόεδρο που πιστεύει πολύ στο θεσμό της Αυτοδιοίκησης και μας ενθάρρυνε ιδιαιτέρως να σκύψουμε σοβαρά στο θέμα ανοίγοντας ένα ουσιαστικό διάλογο.

Ξέρουμε τη σημερινή έλλειψη αξιοπιστίας του δημόσιου λόγου και την περιορισμένη σημασία που έχει όχι άδικα, στη δημόσια σφαίρα. Εννοούμε όμως αυτή την εκδήλωση ως μια πολύ χρήσιμη και απαραίτητη εκκίνηση για να αναδειχθεί ο ρόλος της Αυτοδιοίκησης στη Δημοκρατική ανασύνταξη του κράτους, και όχι μόνο να αναδειχθεί αλλά και να αναληφθεί πρωτοβουλία από τους αιρετούς αυτοδιοικητικούς να κινητοποιήσουν και να εμπνεύσουν την κοινωνία για αυτό.

Αυτοί διαθέτουν το μοναδικό πλεονέκτημα και προνόμιο να συναναστρέφονται την κοινωνία και να μιλάνε με το λαό.

Πώς θα σπάσει το κλειστό κύκλωμα εξουσίας και συμφερόντων που οδηγεί σε ολοένα και μεγαλύτερη απόγνωση το λαό?

Πώς θα διακοπεί η ασυδοσία του ιδιωτικού κεφαλαίου και του κέρδους που καταβροχθίζει βουλιμικά τον πλούτο της πατρίδας μας καθώς προκλητικά αγνοείται ο ρόλος και ο λόγος της αυτοδιοίκησης στην όποια αναπτυξιακή διαδικασία; Επιτρέψτε μου Να μη θέλω να αποδεχθώ την περιορισμένη ευθύνη του αιρετού αυτοδιοικητικού, μπροστά στις αδιέξοδες και βλαπτικές για τον τόπο και τους πολίτες πολιτικές.

Νομίζω και η κοινωνία το θέλει και οι καιροί και οι συνθήκες το απαιτούν:

Ένα ρωμαλέο Αυτοδιοικητικό Κίνημα με επίγνωση της λαϊκής του νομιμοποίησης, της ισχύος του και του ιστορικού του προορισμού.

Ένα κίνημα που να αντιστέκεται στην ετσιθελική υποταγή των θεσμών της αυτοδιοίκησης και της αποκέντρωσης στο σύστημα επιρροής της εκτελεστικής εξουσίας.

Σε αυτή την κρίσιμη καμπή της Νεοελληνικής Ιστορίας οι αυτοδιοικητικοί δεν πρέπει να καταστούν μοιραίοι. Αρκετά είναι τα πρόθυμα ΝΑΙ που αλόγιστα προσφέρθηκαν στην Κεντρική εξουσία και που τραυμάτισαν ήδη αρκετά το κύρος του θεσμού.

Δεν θέλει ο κόσμος να βλέπει τους εκπροσώπους του να εξαντλούν τη δράση τους σε ένα κύκλο φιλοφρονήσεων και σε μάχες οπισθοφυλακής για τη διεκδίκηση ψιχίων.

Έτσι εξασφαλίζονται καλές δημόσιες σχέσεις αλλά ταυτόχρονα συνειδητά ή ασυνείδητα όσοι το επιλέγουν συμβάλλουν στην ακινησία, στην παρακμή και στην απαξίωση του θεσμού και των λειτουργών του.

Οι κοινωνίες που αγωνιούν για το μέλλον τους, οι πόλεις που πάλλονται ασυμβίβαστες με τη μοίρα τους θέλουν Δημάρχους οραματιστές και δημιουργούς, Δημάρχους με τόλμη και επίγνωση, Δημάρχους πρωταγωνιστές στα σύγχρονα προβλήματα, της φτώχειας, των ανθρώπινων δικαιωμάτων της καταρράκωσης των θεσμών και ταυτόχρονα και απαραίτητα Δημάρχους με ήθος με διαφάνεια με λογοδοσία.

Με αυτές τις αρχές προσδιόρισε τον ιστορικό βηματισμό του το Αυτοδιοικητικό κίνημα και με αυτές τις αρχές θα κινηθεί στα νέα του καθήκοντα.