Στην πεπατημένη του "επιτελικού κράτους" το "Εθνικό Σύστημα Πολυεπίπεδης Διακυβέρνησης"

Η Κυβέρνηση συνεχίζοντας την πεπατημένη των ψευδεπίγραφων δήθεν «μεταρρυθμίσεων» στον δρόμο που χάραξε με το λεγόμενο «επιτελικό κράτος» προχωρά στην θεσμοθέτηση του λεγόμενου «Εθνικού Συστήματος Πολυεπίπεδης Διακυβέρνησης».

 Πρόκειται για έναν μηχανισμό αξιολόγησης αορίστως μελλοντικής ανακατανομής αρμοδιοτήτων μεταξύ Κράτους, Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, Περιφερειών και Δήμων.

Στην ουσία συγκροτείται υπό τον Υπουργό Εσωτερικών ένα σύστημα «αέναης» μελέτης των ζητημάτων της αποκέντρωσης και της αποσυγκέντρωσης (έννοια ολίγον ξεχασμένη σε παλιές συντηρητικές προσεγγίσεις του Διοικητικού Δικαίου που βγαίνει από την ναφθαλίνη) και μεταφοράς αρμοδιοτήτων που σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με την μεγάλη Αλλαγή που χρειάζεται στο Κράτος για την αποκέντρωση της εξουσίας προς τα κάτω και την άσκηση όχι μόνο πλησιέστερα αλλά και με την συμμετοχή των πολιτών.

Άλλωστε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών που βρίσκεται σε διαβούλευση όλες οι διατάξεις επικεντρώνονται στον Υπουργό Εσωτερικών και στο επιτελείο του και αφήνουν στο περιθώριο την Αυτοδιοίκηση, στους Δήμους και τις Περιφέρειες και τον ρόλο που έπρεπε να διαδραματίσουν σε μία μεταρρύθμιση πραγματικής πολυεπίπεδης διακυβέρνησης.

Είναι δε κωμικοτραγικό να επικαλούνται στην Αιτιολογική Έκθεση το «Φιλανδικό Μοντέλο» όταν στην Φιλανδία, όπως και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες η Αυτοδιοίκηση έχει ευρύ φάσμα αρμοδιοτήτων και εφαρμόζεται ουσιαστική αποκέντρωση με πόρους και αρμοδιότητες.

Αντιθέτως η Ελλάδα το πιο συγκεντρωτικό Κράτος της Ευρώπης, όχι μόνο θα παραμείνει αναχρονιστικό με τέτοιες θεσμικές αλχημείες αλλά διαρκώς θα ολισθαίνει στον πιο αναποτελεσματικό και αυταρχικό υπερσυγκεντρωτισμό.

Σήμερα για την Αυτοδιοίκηση ο δρόμος είναι ένας: Ανάκτηση της θέσης που είχε κατακτήσει την εποχή των Μεγάλων Μεταρρυθμίσεων της Αλλαγής και περαιτέρω ενίσχυση για να φθάσει στο «ευρωπαϊκό κεκτημένο της Αυτοδιοίκησης».

Αυτός ο δρόμος θέλει οδηγούς και πρωτοπόρους, συνεπείς και επίμονους στην υπόθεση της Ισχυρής Αυτοδιοίκησης και της Πολυεπίπεδης Δημοκρατικής Διακυβέρνησης, της πραγματικής και ουσιαστικής και όχι της ψευδεπίγραφης και «γιαλαντζί» που δήθεν θεσμοθετεί η Κυβέρνηση.